رفیق شبانه من!

 

بعضی وقتا که تنها می شم وبه همه چیز فکر می کنم به فاصله ای که بین من ومولا هست البته این این فاصله روخودم با اعمالم ایجاد کردم وای من!وای من!و وایوااااای

چه طور می تونم این همه فاصله رو کم کنم ؟چه طور میتونم مثل اون قدیما هر عصر جمعه وجمعه شبها یادش باشم ؟!کاش می شد از اول اول شروع می کردم گریه‌آور

کاش می تونستم از این دربه دری خلاص شم یعنی چی؟

کاش جرات مقابله با هوای نفسم روداشتم

اما من هیچ وقت ناامید نمی شم چون خدایی به بزرگی کهکوشون وبه اندازه مهربونی های تمام مامانا دارمبووووس

پس خدا جونم تو کمکم کن

ین حرف دل یه دختر دل شکسته است

بووووسدوست دارم مهربون

 

 


نوشته شده در دوشنبه 89/5/18| ساعت 7:31 عصر| توسط فهیمه| نظرات ( ) |


قالب رایگان وبلاگ پیچک دات نت